Van oud naar nieuw

Het kan niemand zijn ontgaan dat we aan een nieuw jaar zijn begonnen. De één vindt het jammer dat de decembermaand voorbij is, de ander is blij omdat het een herinnering was aan wat niet meer is.

Zo, aan het begin van januari, zijn agenda’s vaak nog leger dan normaal, alles komt weer (langzaam) op gang.

Het kan ook een letterlijke overgang zijn van oud naar nieuw, omdat je besloten hebt bepaalde zaken anders aan te pakken. Ik doel hierbij niet op de standaard goede voornemens die je veel om je heen hoort. Ik heb het over iets diepers, over het doorbreken/veranderen van patronen die niet meer bij je passen.

Ik hou van mooie teksten, ook een tekst op facebook kan mij raken. Zelfs als het een cliché is. Als een tekst mij raakt, denk ik erover na en probeer iets met die tekst te doen in mijn eigen leven.

Mijn vader knipte altijd teksten uit die hem aanspraken en één is me altijd bijgebleven. Onder zijn exemplaar stond ‘Bron onbekend’, maar ik heb later ook gezien dat de tekst wordt toegeschreven aan Franciscus van Assisi. De tekst luidt als volgt:

‘Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen

Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen

Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien’

Als het niet lekker gaat in je leven kan je veel aan deze tekst hebben. Kijk, wat jij zelf aan de situatie kan veranderen, hoe klein ook. Verandering kan met iets kleins beginnen. Voor iemand die zichzelf altijd wegcijfert en voor iedereen klaar staat, kan 1 keer nee zeggen een hele grote stap zijn. Hopelijk wordt dat steeds makkelijker en deze persoon zal na een tijdje merken dat zijn/haar situatie is veranderd. Je hebt dan actief iets gedaan aan de situatie die niet meer paste/beviel. Alleen roepen en niets doen werkt niet. Mensen nemen je niet serieus en op een gegeven moment wordt het gezeur. Zelf schiet je er ook helemaal niets mee op.

Maar er zijn situaties waar je niets aan kunt veranderen, hoe graag je ook zou willen. Of je kan het misschien wel, maar maakt een bewuste keuze (om wat voor reden ook) het niet te doen. Dan moet je dus accepteren dat er niets verandert. Als je dat niet doet, hou je een gevoel van onvrede en dat is niet pretiig. Op het moment dat je de situatie kunt accepteren verandert er iets in jou en daardoor is de situatie makkelijker te dragen. Je vecht er niet meer tegen.

Zoals ik zei, ik probeer iets met zo’n tekst te doen en in te passen in mijn eigen leven. Als iets mij niet bevalt kan ik ook heus even zeuren, maar dan ga ik toch kijken wat ik aan de situatie kan veranderen. De grootste test kwam voor mij toen mijn man ziek werd en we keuzes moesten maken die met leven en dood te maken hadden. En dan de ultieme acceptatie, omdat wij niets meer konden veranderen aan de situatie. We moesten accepteren dat het aardse leven ging stoppen en dat we afscheid moesten nemen van elkaar. Door de situatie te accepteren hebben we nog een hele mooie tijd samen gehad, we hebben de tekst echt samen ‘geleefd.’ Toen hij overleden was heb ik hem op zijn rouwkaart gezet.

Deze tekst is zo breed en je kan hem in zoveel situaties gebruiken. Speel er eens mee. Ik wens jou ook de moed om te etc…. Wil je hier een keer over van gedachten wisselen, mag je me altijd bellen.

Ik wens iedereen een mooi 2019!

Lieve groet,

Nette